Taka 2 eða var það 3 eða 4, jafnvel 8 ?

Ég hef tekið þá ákvörðun að blogga aftur......  hvað sem það nú endist.

Ég var nú búin að skrifa nokkrar játningar niður sem ég vistaði en þar sem þó nokkuð margir mánuðir eru síðan ég bloggaði hefur það bara hvorfið !

Þetta voru frekar mikið persónulegar játningar sem jú gætu jafnvel komið síðar, en nú læt ég nægja mínar hugrenningar sem myndu nú kannski flokkast sem hugarfjötrar eða flækjur.

Ég virðist vera föst í einhverjum pytti þar sem gleði og ánægja virðist ekki ríkja, öllu heldur neikvæðar athugasemdir, aðalega mínar eigin, sem ég á í vandræðum með að þagga niður.
Flestir kalla þetta þunglyndi og ég geri það svo sem líka en ég vil vera laus og virka nokkuð normal í hversdaglegu lífi, laus við lyf og allt sem þessu fylgir.

Margir kalla þetta aumingjaskap eða sjálfsvorkun en vá það er ekki að hjálpa mér, ég er minn versti dómari og slíkar aðfinnslur hjálpa ekkert til.
Ég vil og geri það að taka ákvörðun um að líða betur en æjæj, það bara virkar ekki alltaf.
Ég dáist að fólki sem nær sér uppúr svona kringumstæðum/líðan því ég veit hversu mikil vinna þar er á bakvið, þekki það að eigin raun þar sem ég hef átt við þetta síðustu 12 ár.

Ég var reyndar lyfjalaus í 6 eða 7 ár af þeim en mikið fannst mér skrítið að finna hjá mér fordóma að þurfa að byrja aftur, upplifði vissan ósigur.

Ég hef sótt sálfræðinga og viðtöl hjá félagsfræðing, farið á námskeið um kvíða og "HAM" eins og það kallast, hugar og atferlismeðferð, verið í minni hópum með fólki sem á við svipaðan vanda og nú loks fór ég til geðlæknis. Jú og inní þessu öllu eru ýmiskonar bækur varðandi efnið ásamt sjálfshjálparbókum, ó mæ ó mæ, og veit ekki hvað annað.

Jú ég hef fengið fullt af upplýsingum og nýtt mér þær en ég spyr.......
hefur fólk sem ekki er stimplað eða úrskurðað þunglynt aldrei lent í því að vita hvað er því fyrir bestu en gerir það samt ekki ? Eins og að langa og vilja að hætta að reykja en heldur því samt áfram ?

Jæja, ég læt þetta nægja í bili, hef hugsað mér að reyna þessa aðferð við að ná mér upp, vitandi það að alþjóð geti lesið um mín vandamál en hugsa...... ég er þó ekki að fela neitt og ef fólk notar þetta gegn mér, er það ekki þess virði að þekkja.

Guð veri með okkur, veitir víst ekki af því á þessum síðustu og erfiðu tímum (hmmmm, sem gæti jafnvel verið partur af því afhverju þessi pyttur hjá mér er svona djúpur eitthvað)

until next time........

Athugasemdir

[Svanhildur Karlsdóttir, 13.4.2010 kl. 09:34]

Góð færsla hjá þér og endilega haltu þessu áfram...ég bloggaði sjálf fyrir um 4-5 árum, þegar ég var sem verst í þunglyndinu og það hjálpar.

Þú ert dugleg, og ég er stolt af þér.

Knús og kossar.